Oficjalna polskojęzyczna strona Jego Świątobliwości Krishna Kshetry Swamiego Maharaja
Krishna Kshetra Swami
W służbie dla Jego Boskiej Miłości A.C. Bhaktivedanty Swamiego Prabhupādy Założyciela-Ācāryi ISKCON-u
Śrila Prabhupada

Srila_Prabhupada

A.C. Bhaktivedanta Swami Prabhupada, Założyciel-Acarya ISKCON-u (International Society for Krishna Consciousness), urodził się w 1896 roku w Kalkucie w rodzinie Vaisnavów. Jego ojciec, Gour Mohan De, dał mu na imię Abhay Caran i pragnął, aby Abhay został wielbicielem Srimati Radharani. Abhay studiował chemię na uniwersytecie i tam został również zwolennikiem niepodległościowego ruchu Gandiego. W imię solidarności z ruchem ubierał się jedynie w białe szaty ręcznie produkowane w Indiach i odmówił przyjęcia dyplomu.

Abhay ożenił się i zaczął pracować w biznesie farmaceutycznym. Po raz pierwszy spotkał swojego mistrza duchowego, Śrila Bhaktisiddhantę Saraswatiego Goswamiego, w Kalkucie w 1922 roku. Wtedy też od razu usłyszał, że, jako młody, wykształcony człowiek, powinien poświęcić swoje życie nauczaniu wiedzy wedyjskiej, a dokładnie przekazu Pana Caitanyi wśród osób anglojęzycznych. Abhay zaakceptował w sercu Srila Bhaktisiddhantę jako swojego mistrza duchowego, ale dopiero 11 lat później, w 1932 roku, został inicjowany zarówno w harinama oraz mantra diksa. W 1936 napisał do swojego mistrza duchowego pytając, czy jest jakaś służba, którą mógłby dla niego wykonać. W odpowiedzi dostał to samo polecenie, które usłyszał przy pierwszym spotkaniu: "Nauczaj świadomości Kryszny wśród osób anglojęzycznych". Dwa tygodnie później Srila Bhaktisiddhanta odszedł z tego świata. Wypełnienie instrukcji, którą Abhay otrzymał, stało się celem jego życia.

Śrila Prabhupada napisał komentarz do Bhagavad-gity i pomagał misji Gaudiya Matha w jej pracach. W 1944, podczas Drugiej Wojny Światowej, gdy o papier było bardzo trudno, a ludzie mieli mało pieniędzy, Śrila Prabhupada rozpoczął wydawanie czasopisma Back to Godhead. W pojedynkę pisał, edytował, sprawdzał, i sprzedawał pojedyncze egzemplarze. Magazyn ten jest do dzisiaj wydawany przez jego uczniów.

W roku 1950 Śrila Prabhupada przyjął status vanaprastha, zostawiając swój dom i obowiązki utrzymania rodziny swoim starszym synom. Sam udał się do Vrindavany, aby w pełni poświęcić się misji swojego mistrza duchowego. Zamieszkał w świątyni Radha-Damodar i dogłębnie studiował literaturę Vaisnava. W 1953 roku, w uznaniu jego głębokiej wiedzy teologicznej, otrzymał od swoich braci duchowych tytuł Bhaktivedanta. Nadal studiował i pisał, a w 1959 roku przyjął status sannyasa. Zaczął wtedy swój komentarz w języku angielskim do najważniejszego dzieła literatury Vaisnava - Śrimad Bhagavatam. Napisał również broszurę Łatwa podróż na inne planety w odpowiedzi na wysiłki podboju przestrzeni kosmicznej przez zachodnich naukowców. Po ukończeniu komentarzy do Pierwszej Księgi Śrimad Bhagavatam, I wielu zmaganiach z wydrukowaniem książek, postanowił udać się do Ameryki. Uzyskawszy darmowy bilet na rejs, po ciężkiej podróży na statku Jaladuta, przybył do USA, do Nowego Jorku w 1965 roku praktycznie bez funduszy, jedynie z wydrukowanymi książkami Śrimad Bhagavatam.

Na początku zatrzymał się w poleconej mu rodzinie hinduskiej, w Butler. Jednak, gdy przekonał się, że, oprócz w miarę wygodnego życia, jego misja nie posuwa się do przodu, udał się do Nowego Jorku do biednej dzielnicy hipisów. Po sześciu miesiącach zmagań, jego kilku zwolenników wynajęło pomieszczenie po sklepie przy 26-th Avenue otwierając pierwszą świątynię. Na szybie wystawowej był napis "Matchless gift" (Niezrównany dar). Swami Bhaktivedanta zaczął swoje regularne wykłady z Bhagavad-gity, kirtany (wspólne śpiewanie Hare Kryszna) i rozdawanie prasadam (pożywienie wegetariańskie ofiarowane Krysznie). Wkrótce w sąsiedztwie rozeszła się wieść o nowym Swamim i ludzie zaczęli masowo przychodzić na spotkania. Niektórzy zostawali i przyłączali się do grupy zwolenników i uczniów nowego mistrza, którego zwali "Swamiji", a niedługo później Śrila Prabhupada.

Wkrótce nowi wielbiciele Kryszny rozpoczęli regularne kirtany i bhajany w okolicznych parkach. Wykłady Prabhupady i uczty niedzielne stały się sławne. Uczniowie Śrila Prabhupady zadedykowali się intonować dziennie 16 rund mantry Hare Kryszna i przestrzegać 4 zasad. W lipcu 1966 roku Śrila Prabhupada oficjalnie założył International Society for Krishna Consciousness (ISKCON). Jego celem było propagowanie dzięki tej instytucji świadomości Kryszny na całym świecie. W 1967 roku jego uczniowie zaczęli otwierać ośrodki w innych miastach Ameryki i w innych krajach rozprzestrzeniając w ten sposób misję Pana Caitanyi Mahaprabhu na całym świecie. Uczniowie Śrila Prabhupady pomagali mu nie tylko otwierając ośrodki, nauczając, ale również wydając magazyn Back to Godhead i drukując książki, które ich mistrz duchowy bez przerwy pisał.

W ciągu następnych 11 lat, Śrila Prabhupada napisał 60 woluminów tłumaczeń, komentarzy do literatury Vaisnava, kilka książek. Jego nagrane i spisane konwersacje, wykłady oraz listy zawierają ogrom praktycznych i filozoficznych informacji o praktykach religijnych i teologii Vaisnava. Srila Prabhupada spał bardzo niewiele. Książki pisał w nocy nagrywając swoje słowa na dyktafon. Jego prace to: Bhagavad-gita taka jaką jest, wielotomowe Śrimad-Bhagavatam, wielotomowa Caitanya-caritamrta, Nektar Oddania, Kryszna: Najwyższa Osoba Boga, Nauki Pana Caitanyi, Nauki Pana Kapili, Nauki Królowej Kunti, Śri Iśopanisad, Nektar Instrukcji i wiele małych broszur.

Jego prace zostały przetłumaczone na ponad 50 języków. Założone w 1972 roku wydawnictwo Bhaktivedanta Book Trust stało się wkrótce największym międzynarodowym wydawcą książek w zakresie religii i filozofii Indii.

W ciągu 11 lat swojego pobytu na zachodzie, Śrila Prabhupada podróżował 14 razy wokół kuli ziemskiej nauczając na wszystkich kontynentach. Inicjował kilka tysięcy uczniów, z pośród których wielu zadedykowało się jego misji nauczania. Pokazał w praktyce w jaki sposób uczeń powinien poświęcić swoje życie misji mistrza duchowego i dzięki temu osiągnąć sukces w życiu duchowym. Był w pełni zajęty pisaniem, nauczaniem i zarządzaniem ISKCON-em. Przed odejściem z tego świata 14 listopada 1977 roku pozostawił wiele instrukcji w jaki sposób jego misja może być kontynuowana przez następne 10 000 lat.